منزلت و جایگاه رفیع حضرت زهرا علیهاالسلام در نزد حضرت علی علیه السلام نشانگر اوج شخصیت زن در نگاه اوست، یک زن می‌تواند چنان بالا رود که مایه مباهات و افتخار امام (علیه السلام) گردد. اگرچه بیان عظمت مقام حضرت فاطمه علیهاالسلام در نزد حضرت علی علیه السلام خود تحقیق مستقلی می‌طلبد لکن در اینجا فهرست‌وار، به ذکر پاره‌ای از موارد، پرداخته شده تا بیانگر اوج مقام و مرتبه زن در نگرش حضرت باشد.ادامه مطلب...

شکل دیگر مبارزه ی حضرت زهرا (سلام الله علیها) با غاصبان ، عزاداری ایشان بر پدر بزرگوارشان است. گریه های ایشان بر پدر صرفا به جنبه های عاطفی باز نمی گردد. به همان اندازه که حضرت زهرا (سلام الله علیها) نسبت عاطفی با پیامبر داشتند، امیر مومنان هم نسبت به پیامبر عاطفه داشتند. بنابراین گریه های فاطمه(سلام الله علیها)  هدفمند بوده است. چرا که ایشان نخست سراغ فدک می روند و بعد به نوحه و شیون بر پیامبر می پردازند. حضرت بر قبر پیامبر رفتند و گریه و شیون آغاز کردند در بطن این کار اعتراض به وضعیت موجود نهفته است و اظهار تظلم به رسول الله (صلی الله علیه و آله)  در آن موج می زند.

زنان مدینه برخی از پرسشهای خود را در زمان حضرت رسول از فاطمه (سلام الله علیها)  می پرسیدند و ایشان پاسخ می دادند. بنابر این به نوعی استاد زنان مدینه بودند بنابر این ایشان را در عزاداری همراهی کردند.

شاگردان دور او جمع می شدند و سخنان او را می شنیدند و او شروع به افشاگری می کرد. آنها این کلمات را به همسران خود انتقال می دادند بنابراین اوج بیداری از این کانون گریه برخاست و از طریق زنان به خانه های مدینه سرایت کرد و برای ابوبکر و دستگاه حکومت بحران ساز شد. بنابراین نخست تلاش کردند فاطمه (سلام الله علیها)  را خاموش کنند. در تاریخ آمده است که اهل مدینه یا بزرگان مدینه ، خدمت امیر مومنان آمدند و به ایشان عرض کردند گریه های زهرا(سلام الله علیها) آرامش ر ا از ما گرفته است نه شبها خواب داریم و نه روزها آرامش داریم که به دنبال کسب و کارمان برویم. به طور طبیعی نمی توان پذیرفت که مردم چنین رفتاری را با فاطمه (سلام الله علیها)  داشته باشند. پدر این امت رحلت فرموده است و همه ی این امت باید در فراغ پدر خود نیز شیون سر دهند طبیعی است این امت باید به فاطمه(سلام الله علیها) حق بدهند که به عزاداری بپردازد و اعتراضی نداشته باشند و در غم ایشان شریک باشند و در سوگواری ها شرکت کنند از این رو در می یابیم که اعتراض کنند گان ا ز غاصبان خلافت بوده اند.

ادامه مطلب...

بلال نخستین مسلمانی بود که مدینه آذان گفت.

موقعیت و شهرت او میان مسلمانان نیز از روزگاری آغاز شد که وی به دستور رسول خدا به مقام موذنی مفتخر شد. بلال در روز فتح مکه بر بالای بام کعبه رفت و اذان گفت.

روزی که خبر از پایان کار سقیفه و آغاز ریاست خلیفه به او رسید، در حالی که سراپا اندوه و ماتم بود، در مسجد رسول خدا(ص) نشسته بود و در باره این فاجعه بزرگ که ضایعه ای بی جبران بود، می اندیشید و آن را قضا و قدر الهی می شمرد. ناگاه خلیفه وارد شد و هنگام اذان فرا رسید. اطرافیان منتظر صدای بلال بودند تا همچون زمان رسول خدا(ص) ندای توحید و نبوت با صدای خود سر دهد. اما او را ساکت در گوشه ای دیدند. به گمان بی خبری نزد بلال آمده گفتند:

بلال! اذان. اذان!

و او با شهامت و رشادت بسیار پاسخ داد: پس از این اذان نمی گویم. شخص دیگری را معین کنید. خلیفه اول خود نزد بلال آمد و گفت: برخیز اذان بگو ای بلال!

و او سری از بصیرت و بینایی تکان داد و گفت:

نه!

و چون سخن ابوبکر را شنید که برای چه بلال؟ پاسخ داد: اگر مرا [با آزادی از دست امیه] به بندگی خود گرفته ای، در اختیار تو هستم و اگر در راه خدا آزاد ساخته ای، پس مرا رها کن و به حال خود واگذار.

و چون شنید که من تو را در راه خدا آزاد کرده ام، پاسخ داد:

من پس از رسول خدا(ص) برای احدی اذان نخواهم گفت.))

پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم، بلال به نشانه اعتراض به غضب خلافت، دیگر اذان نگفت، مگر دو بار: یک بار به درخواست حضرت فاطمه و بار دیگر به تقاضای حسین. هر دو بار، اذان او مدینه را متحول کرد و مردم را به شیون و گریه واداشت.
بلال به دلیل عدم بیعت با ابوبکر، به اجبار به دمشق هجرت نمود و در همان جا در سال 18 یا 20 قمری در سن 60 یا 70 سالگی وفات یافت. مدفن او در باب الصغر دمشق زیارتگاه صاحبدلان است.

ادامه مطلب...

آنچه می آید مجموعه ای از پیامکهای فاطمی است مشتمل بر ابیات و دوبیتی هایی نغز که به مناسبت فرارسیدن سال روز شهادت دخت عصمت و پارسایی، بانو حضرت زهرا سلام اللله علیها پیش کش حضورتان می گردد.

 از مشرق قلبم رسیده فاطمیه

رخت عزایم کو، رسیده فاطمیه

      .............................

دل از غم فاطمه توان دارد، نه

و ز تربتِ او کسی نشان دارد، نه

آن تربتِ گمگشته به بَر، زوّاری

جز مهدی صاحب الزمان دارد، نه

 ادامه مطلب...

 زهرا عصاره عصمت است. زهرا، آیینه پاکی است. زهرا زلال کوثر است. ای همیشه جاری! ای بهار کوتاه! ای ترنم باران وحی! در شکوه مقام تو حیرانم که معنویت رشته‌های چادرت دست نیاز می‌آویزد و معرفت به غبار آستان خانه‌ات بوسه می‌زند. برهوت این دنیای خاکی شایان میزبانی چشمه سار همیشه جاری تو را نداشت. تو که در آیینه زخم‌ها و داغ‌ها و در هجران پدر غریبانه زیستی و در وداع شبانه‌ات با پهلویی شکسته، خانه گلین را به امید آغوش بهشتی پدر ترک گفتی...ادامه مطلب...

ناگفته هایی از  عزاداری های حضرت زهرا(سلام الله علیها) در فراق پدر

این مطالب را حتما بخوانید و برای دوستانتان نیز شرح دهید...

حضرت زهرا(سلام الله علیها)  با برخی از زنان مدینه در روزهای دوشنبه و پنج شنبه به قبور شهدا می رفتند و بر قبر حضرت حمزه حضور می یافتند و برای رسول خدا(صلی الله علیه و آله)  عزاداری می کردند و می فرمودند: اینجا رسول خدا بودند و آنجا مشرکان. از این عبارت در می یابیم که زهرا(سلام الله علیها)  برای زنان وقایع جنگ احد را باز می گفتند و معلوم است که جنگ احد  افشاگر منافقان بود. چرا که آنان در این جنگ گریختند ابوبکر و عمر و عثمان فرار کردند و امیر مومنان در این جنگ ایستادگی کردند و باعث نجات جان رسول خدا شدند. حضرت فاطمه(سلام الله علیها)  می خواستند بگویند که امروز حکومت را کسانی به عهده گرفتند. که در جنگها فرار می کردند بدیهی است که بانوی حاضر این سخنان را انتشار می دادند و چهره ی منافقان و غاصبان برای مردم آشکار می شد و حکومت غاصبان به تزلزل می افتاد.

عزاداری در فراق پیامبر 

  شکل دیگر مبارزه ی حضرت زهرا(سلام الله علیها)  با غاصبان ،عزاداری ایشان بر پدر بزرگوارشان است. گریه های ایشان بر پدر صرفا به جنبه های عاطفی باز نمی گردد. به همان اندازه که حضرت زهرا(سلام الله علیها)  نسبت عاطفی با پیامبر داشتند، امیر مومنان هم نسبت به پیامبر عاطفه داشتند. بنابراین گریه های فاطمه(سلام الله علیها)  هدفمند بوده است. چرا که ایشان نخست سراغ فدک می روند و بعد به نوحه و شیون بر پیامبر می پردازند. حضرت بر قبر پیامبر رفتند و گریه و شیون آغاز کردند در بطن این کار اعتراض به وضعیت موجود نهفته است و اظهار تظلم به رسول الله (صلی الله علیه و آله)  در آن موج می زند.

ادامه مطلب...

....وآنگاه فاطمه(س) به کوه احد می رود و در کنار قبور مطهر عمویش

و شهدای احد به درد دل و گریه می پردازد.

خاطرات تلخی چون
شکست لشگر اسلام به خاطر حس طماعی عده ای از مسلمان نماها برای جمع آوری غرامت جنگی
شهادت حمزه مدافع و عموی عزیزپیامبر
زخمی شدن پیامبر(ص)
شکست دندان مبارک ایشان

و حماسه علی(ع) در حمایت از پیامبر و ذکر (( لافتی الا علی، لا سیف الا ذوالفقار))
و....
و تلخترین خاطره آن
گریه های غمناک فاطمه(س) در فراق پدر و در غربت همسرش حضرت علی(ع) و بر ظلم هایی که بر برترین بانوی عالم رفت.
و بر غربت شیعه
آنگاه که به حضرت زهرا(س) گفتند : ای فاطمه ،گریه هایت آزارمان می دهد در جای دیگری گریه کن
آنگاه فاطمه(س) به کوه احد می رود و در کنار قبور مطهر عمویش و شهدای احد به درد دل و گریه می پردازد.

ادامه مطلب...

 رسول خدا (ص) در منزلت او فرمود: «سالار شهیدان در روز قیامت نزد خداوند حمزه است‏»

  قبر مطهر حمزه سید الشهدا در قبرستان احد (محل واقعه جنگ احد) در مدینه منوره واقع شده و مزار آن سردار شهید و دیگر شهیدان احد همواره زیارتگاه عاشقان و عارفان الهى و الهام ‏بخش جهاد و شهادت به ‏مبارزان بوده است

. «السلام علیک یا عم رسول الله السلام علیک یا خیر الشهداء السلام علیک یا اسد الله و رسوله‏»

 حمزه بن ابوالمطلب، عموى پیامبر گرامى اسلام بود، دو سال پیش از ولادت رسول خدا (ص) دیده ‏به جهان گشود.  در میان جوانان قریش در دلاورى و بزرگوارى برجسته و در آزاداندیشى، آزادمنشى و ستم ‏ستیزى سرآمد بود.  سلحشورى و توان رزمى وى همزمان با آغاز دوره جوانى نمودار شد.

ادامه مطلب...

روز احسان و نیکوکاری، روز خیر و برکت فرا رسید. نسیم رحمت خداوند از هر سو به مشام می‏رسد؛ جسم و جان ما را می‏نوازد و همه ما را به نکوکاری فرا می‏خواند، بیایید در این روز با عملی نیک، هر چند اندک، به جمع نیکوکاران بپیوندیم.

لب‏ها پر از لبخند
دل‏ها به هم نزدیک می‏شوند و شکوفه‏های مهربانی در قلب‏ها جوانه می‏زند. امروز لب‏ها برای لبخند پر از بهانه‏اند و بازار محبت گرم است. شاید بتوان با سرمایه احسان و نکوکاری، در این روز، دلی به دست آورد و با دوستی و مهرورزی، بوستان وجود را زینت داد و نهال عشق و خوبی را بار دیگر آبیاری کرد.

اجر و مزد انفاق
در فرهنگ شکوهمند اسلام، انفاق در راه خدا، از مصادیق احسان شمرده شده و روایات و آیات بسیاری در تأکید آن آمده است. قرآن مجید اجر و مزد انفاق در راه خدا را هفتصد برابر بیشتر می‏داند. و نیز می‏فرماید: «اگر چیزی را در راه او انفاق کنید، خداوند عوض آن را می‏دهد و جای آن را پر می‏کند و او بهترین روزی دهندگان است.»

منفقان رستگارانند
قرآن مجید، انفاق در راه خدا و دوری از صفت ناپسندیده بُخل و طمع را، از ویژگی‏های اخلاقی رستگاران شمرده شده است. در آیه 16 سوره تغابن آمده است: «تا می‏توانید تقوای الهی پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که برای شما بهتر است و کسانی که از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند، رستگارانند.»

خداوند اعمال ما را وسیله آزمایش‏مان ذکر می‏کند و ضمن توصیه به انفاق، ما را از پاداش عظیم آن با خبر می‏نماید و حفظ وجودمان را از بخل سبب رستگاری‏مان می‏داند.

توشه‏ای برای سختی‏ها
انفاق عملی است محبوب خداوند و دارای اجر فراوان. انفاق سبب می‏شود، در هنگام مرگ و در روز قیامت، ترس و اندوه از ما دور شود. هم‏چنین پاداش احسان، ویژه افراد معین نیست و همه مردمان در برابر انفاقی که می‏کنند به پاداش عمل خود می‏رسند. پس انفاق کنیم تا توشه‏ای نیکو برای لحظات سخت خود پیش فرستیم.

ادامه مطلب...

واژه «احسان» از ریشه «حُسن» به معنای زیبایی و نیکی می‌باشد که در قرآن در سه معنا به کار رفته است: ‌1ـ تفضّل و نیکی به دیگران، 2ـ انجام و سر و سامان دادن به امور و کارها به وجه نیکو و کامل، 3ـ انجام اعمال و رفتار صالح. احسان در این کاربرد تقریباً مترادف با تقوا و پرهیزکاری است. از بررسی موارد کاربرد واژه «محسن» و مشتقاتش در قرآن، استفاده می‌شود که این واژه دارای دو معنی و کاربرد است: 1ـ‌ نیکی و خیر رساننده به دیگران، 2ـ انجام‌دهندة اعمال و رفتارهای صالح و نیک. مقام محسنان در این کاربرد از برخی مقامات متقیان برتر است، و به طور کلی این واژه در این معنی و کاربرد خود بیشتر به کسانی اطلاق شده که از ایمانی راسخ و ثبات قدم در راه ایمان و انجام تکالیف الهی برخوردار بوده‌اند.

مقدمه:

از واژه‌ها و مفاهیمی که در قرآن کریم به صورت فراوان به کار رفته، واژه «احسان» و «محسنین»‌ است، تا حدّی که از مشتقات ریشه اصلی این واژه (ح ـ‌ س ـ ن) جمعاً 194 کلمه در قالب 28 ریخت و صورت، به کار رفته است. کلمه «احسان» با مشتقاتش، 34بار و واژه «محسن» با مشتقاتش 39 بار در قرآن کریم آمده است.

ادامه مطلب...