قرآن کریم راجع به جهنم هفت در قائل شده است (لها سبعة ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم[1]) یعنی جهنم دارای هفت در و برای هر در هم جزء قسمت شده ای می باشد. (مثلا جزء آنانیکه به خدا شرک ورزیدند و جزء آنانیکه در خدا شک کردند و یک جزء مربوط به افرادی است که از خدا غفلت ورزیده اند) ولی در مورد ابواب بهشت در قرآن سخنی به میان نیامده است اگر چه جنة المأوی – جنة فردوس- جنة العدن- جنتی (جنت خداوند)- جنة عالیه- جنات النعیم- جنات مکرمون و ... آمده است. به نظر می رسد چون رضوان خداوند از همه بهشت ها بالاتر و بزرگتر است؛ بهشت خداوند که در سوره فجر بدان اشاره شده است (فادخلی عبادی و ادخلی جنتی) از همه بهشت ها فراتر و والاتر باشد.

زن فرعون گفت: "اذ قالت رب ابن لی عندک بیتا فی الجنة" و هنگامی که (آسیه) گفت: ای پروردگارم برای من در نزد خودت خانه ای در بهشت بنا کن.

در روایتی از امیر المؤمنین علیه السلام نقل است که: بهشت دارای هشت در است دروازه ای که پیامبران و صدیقان از آن وارد می شوند، دروازه ای که شهیدان و صالحان از آن داخل می شوند و پنج دروازه دیگر که شیعیان و دوستداران ما از آن وارد می شوند ... و یک دروازه دیگر که دیگر مسلمانانی که به یگانگی خداوند گواهی داده و در دلشان ذره ای دشمنی نسبت به خاندان (نبوت) نباشد از آن به بهشت درمی آیند[2].  و پیامبر اکرم (ص) در روایتی فرمودند: بهشت را هشت دروازه است... هر که خواهد از هشت دروازه وارد شود باید به چهار خصلت چنگ زند: صدقه دادن، بخشندگی، خوشخویی و نیازردن بندگان خدا[3].

و هم پیامبر اکرم (ص) فرمودند: در بهشت درجه روی درجه است چنانکه میان زمین و آسمان بنده نگاهش را به بالا می دوزد، و نوری خیره کننده بر او می درخشد، چندان که نزدیک است دیدگانش را کور کند.

 او شادمان می شود و می پرسد این چیست به او گفته می شود این نور برادر مؤمن توست. می گوید او برادر من فلانی است ما در دنیا پا به پای هم کار می کردیم.!! و اینک اینچنین بر من برتری داده شده است؟ گفته می شود: او از تو در عمل برتر بود سپس موجبات خشنودی دل او (بنده مخاطب) چندان فراهم می آید تا که سرانجام خشنود می شود[4].

نکته پایانی اینکه عدن در لغت به معنای اقامت کردن است و در تسمیه آن گفته اند: اقامت کردن اشاره به خلود در آن دارد یعنی کسانی که وارد آن می شوند دیگر خارج نخواهند شد و همیشه در آن مقیم هستند.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] آیه 44 سوره حجر

[2] خصال صدوق 408/6

[3] الفضائل 129

[4] أمالی طوسی ص 529 حدیث 1162

منبع: پایگاه حوزه5679-105679-10