ستم به کارگر

پیامبر اکرم (صلّی‌ الله‌ علیه‌ وآله):

مَن ظَلَمَ أجِیراً أجْرَهُ أحبَطَ اللهُ عَمَلَهُ وحَرَّمَ عَلَیهِ رِیحَ الجَنَّةِ، وإنَّ رِیحَها لَیُوجَدُ مِن مَسِیرَةِ خَمْسِمِئَةِ عامٍ.

کسی که مزد کارگری را کم دهد، خداوند عملش را باطل گرداند و

بوی بهشت را که از مسافت پانصد ساله به مشام می‌رسد، بر وی حرام کند.

من لا یحضره الفقیه، ‌ج 4، ص 12

حضرت علی علیه‏السلام  می‏فرماید:

ای بنده خدا، در عیب‏جویی و بدگویی، از هیچ کس عجله مکن؛ زیرا چه بسا او از آمرزیده‏شدگان باشد. بر نفس خود نیز از گناه، به‏خاطر کوچکی آن ایمن و آسوده مباش که شاید بر اثر آن معذب و گرفتار باشی و هر که از شما عیب و بدی غیر خود را می‏داند، باید که از عیب‏جویی بپرهیزد؛ زیرا او خوب می‏داند که خود نیز به چه عیب‏هایی گرفتار است

 حضرت صلّى اللَّه علیه و آله در آخرین سفر حجّ فرمود:

 «دروغ بر من بسیار شده، و پس از من نیز زیاد خواهد شد، پس هر که از روى عمد بر من دروغى ببندد باید جایگاه خود را در آتش قرار دهد،پس چون حدیثى از من به شما رسید آن را بر کتاب خدا و سنّت من عرضه کنید، پس هر چه موافق قرآن و سنّت من بود آن را برگیرید، ومخالف آن دو را نگیرید»،احتجاج-ترجمه جعفرى ج‏2ص 519  

امام محمد باقر(علیه السلام)فرمودند:

تو رابه پنج چیز سفارش می کنم : اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن ،

اگر به تو خیانت کردند خیانت مکن، اگر تکذیبت کردند خشمگین مشو،

اگر مدحت کنند شاد مشو، و اگر نکوهشت کنند ، بیتابی مکن... 

(بحارالانوار / ج 75/ ص 167)

همانگونه که کمک به مظلوم واجب و پسندیده است، کمک به ظالم، حرام و ناپسنداست؛ بنابراین نباید جامعه به گونه ای باشد که ظالم سر راه خود مانعی احساس نکند و زمینه ظلم کردن برایش فراهم شود.

قرآن کریم می فرماید:(و لا تَرکَنوا إلی الَّذین ظَلَموا فَتَمسَّکم النَّار...)؛ [?]

 به کسانی که ستم می کنند متمایل نباشید که آتش جهنم شما را فرا خواهد گرفت و کسی شما را یاری نخواهد کرد.

ستمگری بسیار زشت و ناپسند است  و هر کس به هر نحو به ظلم آلوده شود، گرفتار عذاب الهی خواهد شد

 و مورد لعن و نفرین قرار می گیرد.[?]

یکی از ائمه معصومین علیه السلامفرمودند:«الراضی بفعل قوم کالداخل فیه معهم»،[?]

کسی که به کار گروهی راضی باشد از آن ها به حساب می آید.

رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند :« الظمه واعوانهم فی النار»،[?]

 ستمکاران واعوان وانصارشان در آتش اند.

ایشان فرمودند: وقتی قیامت برپا شود، منادی ندا می دهد:

«این الظمه و اعوانهم ومن لاق لهم دواه او ربط لهم کیساً او مدّ لهم مدّه قلم فاحشروهم معهم»،[?]

 کجایند ستمکاران ویاران آن ها وهرکس برای آنان دوات وقلم آماده کرده

وهرکس برای آن ها سر کیسه ای را بسته یا سرقلمی را تراشیده،

 همه را باظالمان محشور کنید.

ادامه مطلب...

رسول خدا خطاب به حضرت فاطمه (س)فرمود:

...(در روز قیامت) خداى سبحان می فرماید:اى فاطمه! حاجت خویشتن را بخواه! تو خواهى گفت:      
پروردگارا! حسن و حسینم را بمن نشان بده! حسنین در حالى نزد تو میایند که خون از رگهاى گردن حسین فرو میریزد.
حسین میگوید بار خدایا! امروز حق مرا از آن افرادى که بمن ظلم و ستم کردند بگیر.
در همان موقع است که دریاى غضب حضرت پروردگار بجوش مى‏آید، براى غضب خدا است که ملائکه و جهنم نیز بخروش مى‏آیند.

جهنم نعره میزند و زبانه میکشد و بصحراى محشر مى‏آید.

آنگاه قاتلین حضرت حسین را با فرزندان و فرزندان فرزندان آنان میرباید.

 ایشان میگویند:
پروردگارا! ما که در موقع قتل حسین خلق نشده بودیم!؟

 خداى قهار بزبانه آتش دستور میدهد: این گونه افراد را که چشمشان کبود و صورتشان سیاه است بگیرید! موهاى جلو سر ایشان را بگیرید و بکشید و بصورت در طبقات پائین جهنم بیفکنید!

زیرا سختگیرى ایشان بر دوستان امام حسین

از جنگیدن پدرانشان با خود امام حسین شدیدتر بوده است.

------------------------

امام حسین (ع):

سوگند به خدائیکه جان حسین دردست اوست هرکس استغاثه ما را بشنود

و ما را یارى نکند خداوند او را بروى در آتش جهنم مى افکند .

 فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ... إِنِّی سَمَّیْتُکِ فَاطِمَةَ

وَ فَطَمْتُ بِکِ مَنْ أَحَبَّکِ وَ تَوَلَّاکِ وَ أَحَبَّ ذُرِّیَّتَکِ وَ تَوَلَّاهُمْ مِنَ النَّارِ

 وَ وَعْدِیَ الْحَقُّ وَ أَنَا لَا أُخْلِفُ الْمِیعَا

خداوند(در روز قیامت) می فرماید:...مـن تـو را فاطمه نامیدم و به وسیله تـو،

دوستان و پیروانت و دوستان فرزندانت و پیروانشان

را از آتـش دور گردانیـدم. وعده مـن حق است و هرگز تخلف نمـى کنـم.

   بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج‏43، ص: 15

فلعن الله امة اسست اساس الظلم و الجور علیکم اهل البیت؛

پس خدا از رحمتش دور گرداند آن جماعتى را که اساس ظلم و جور را بر شما اهل بیت تاسیس نمود.

 "لعن" در لغت به معنى طرد و راندن و دور کردن از جانب خدا است، و دور شدن از مقام قرب و جوار رحمت خداوند است. و در میان مردم به معنای دعای نفرین است.

"امة" به معنای گروه و جماعت است.

"اساس" به معنای بنیاد نهادن و پایه‎گذاری است .

"ظلم" یعنی چیزی را در غیر جای خودش قرار دادن.

"جور" به معنای ستمگری و خارج شدن از راه است.(1) 

 ادامه مطلب...

رتبه بندی جهنم :
طبقه اول : برای کسانی است که وقتی پرونده ی اعمال بدستشان می رسد ، قسمت راست (حسنات) از قسمت چپ ، سبکتر است. وارد جهنمی می شوند به نام " هاویة " .* قارعه : آیات 8 تا 11 *
  که در آنجا تقاص اعمالشان را می دهند و پس از مدتی خلاص می شوند.
طبقه دوم : کسانی که چشمشان دید و گوششان شنید اما عقلشان عبرت نگرفت ؛ وارد جهنمی به نام " سعیــر " می شوند. * ملک : آیات 10 و 11 * اینان دائم می گویند کاش گوش شنوا داشتیم و تعقل می کردیم و اندکی عمل می کردیم.
کسانی که نسبت به نمازشان ، قول شان ، قرضشان و .. سست و بی خیال بوده اند.
طبقه سوم : جهنمی به نام " جحیـم ". * النازعات : آیات 37 و 39 * 

ادامه مطلب...

بهتان واخباراهل بیت

پیغمبر اکرم فرمود:هرکس مرد یا زن مؤمنی را تهمت بزند یا چیزی که در او نیست بگوید خدا او را روز قیامت بر محلی از آتش نگه می دارد تا از عهده آنچه گفته است برآید.

حضرت صادق می فرماید:هرکس به مرد یا زن با ایمانی بهتان بزند به آنچه در آنها نباشد خداوند او را در روز قیامت در طینه خبال حبس می فرماید تا از عهده آنچه گفته است برآید راوی پرسید طینه خبال یعنی چه؟ حضرت فرمود چرکی است که از عورت زناکاران در جهنم جاری می گردد.

و نیز می فرماید:هرکس برادر مؤمنش را تهمت بزند ایمان در دلش ضایع می شود و از بین می رود چنان که نمک در آب حل می شود و خلاصه آنکه تهمت موجب فساد قلب و زوال ایمان است.

ادامه مطلب...