مقام معظم رهبری  مبلّغان را در ارائة محتوا به مخاطب اصلی برنامة تبلیغ چهره به چهره، یعنی نسل جوان توجه می‌دهند و می‏فرمایند: «... مدت‏هاست که برای مخاطبین جوان، برنامه‏ریزی می‏کنند. ممکن است ما غفلت کرده باشیم؛ اما دشمن ما غفلت نکرده است! سعی دارند به وسیله رادیوها، جزوه‏ها، ابزارها و روش‏هایی که متناسب با طبیعت جوان و شهوات قشرهایی از جوانان هم هست، دل‏ها و فکرهای آن‏ها را متوجّه و تسخیر کنند و در آن‏ها اعمال نفوذ نمایند. این هم دلیل دیگری است که باید توجه بیش­ترِ شما به جوانان باشد که جوان، آسان‏پذیر و زودپذیر است؛ چون دل او نورانی است. هنوز آلودگی در دل‏های جوانان به قدر افرادی از قبیل بنده که سنی از آن‏ها گذشته است، نیست و سخت‏پذیر نشده‏اند. نورانی هستند؛ می‏توانند به راحتی حقیقت را درک کنند و بیایند و آن را بشنوند و بپذیرند. این هم دلیل دیگری برای گزینش این قشر است. پس، از اول که شما به فکر تبلیغ هستید و می‏خواهید مطالبی را برای بیان دین و اخلاق و هر آن­چه باید گفته شود، انتخاب کنید، هدف را مخاطبه با جوانان قرار دهید. این، نوع محتوا را تحت تأثیر قرار خواهد داد. امروز کدام محتوا مهم است؟ ما باید چه چیزی را در منبرِ تبلیغ، برای مردم بیان کنیم؟ می‏توان در یک کلمه گفت: مباحثی که عقاید دینی، آن‏ها را مستحکم و راسخ کند؛ لیکن همین جمله، قابل تفسیر و تبیین است. بعضی از عقاید دچار تزلزل و اضطراب نیست. آن کس که می‏خواهد مخاطب خود را هدایت کند، ابتدا باید ببیند آن بخش جهالت او و آن بخش آسیب‏پذیر ذهن او، کجاست. باید آن امواجی را که بر روی ذهن مخاطبین شما تلاش و کار می‏کند تا تخریب نماید، بشناسید، تا بدانید جوان، چه چیزی را احتیاج دارد که به او بگویید. طوری نباشد که ده‏ها سؤال در ذهن مخاطب ما وجود داشته باشد و ما به جای پاسخ­گویی به آن سؤال‏ها و استفهام‏ها، یک مطلب دیگر را که اصلاً برای او مورد سؤال نیست، مطرح کنیم.»(2/2/1377).