مولای من پسر فاطمه کجایی ؟؟

هر وقت در مجلسی می نشینم که نامی از شما برده می شود سرم را از خجالت به پایین می اندازم و از خجالت در برابر شما  گریه    می کنم ....من  تا  توانستم گناه کردم دیگه با چه رویی تو صورت شما نگاه کنم...
هر بار توبه می کنم باز فردا روز از رو وروزی از نو...
مردان واقعی و یاوران مخلص شما امام  و شهدا و رزمندگان بودند که همه ارادتشان را به شما نشان دادند نه من و امثال من...
راستی ما از مردم کوفه بدتریم یا....
چی شد خدا غیبت امام را طولانی کرد...به نظرم ما از مردم کوفه هزار مرتبه بدترم...
حتی یه دعا هم برای فرج شما نکردیم..
این قدر غافلیم که حتی فراموش کردیم امام غریبی هم داریم که در اثر گناهان ما پشت پرده غیبت مانده است...