(( نمایشنامه خطبه غدیر ))
مراسم گرامیداشت شب شهادت امام جعفر صادق(ع)
حرم مطهر شاهچراغ
سه شنبه همزمان با نماز مغرب و عشا
مراسم گرامیداشت روز شهادت امام جعفر صادق(ع)
چهارشنبه ساعت 9.30 صبح
مسجد امام خمینی -میدان شهدا
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یاجَعفَرَبنَ مُحَمَّدٍ أیُّهَا الصَّادِقُ(ع)
25شوّال المکرّم، شهادت مظلومانه و جانسوز ششمین پیشوای شیعیان، قرآن ناطق، حضرت امام جعفرصادق(علیه السلام) را به پیشگاه مقدس و منور قطب عالم امکان، بقیة الله فی الأرضین، حضرت مهدی صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تمامی شیعیان و محبان آنحضرت تسلیت و تعزیت عرض می نمائیم.
قَالَ الإمَام جَعفَرالصَّادِق(عَلَیهِ السَّلام): ثَلاثَةٌ لاتُعرف إلاّ فِی ثَلاثِ مَواطِن:
لایُعرَف الحَلیم إلاّ عِندَ الغَضَبِ، وَ لا الشُّجاع إلاّ عِندَ
الحَربِ، وَ لا أخ إلاّ عِندَ الحاجَةِ.
امام جعفرصادق(علیه السلام) فرمودند:
سه کس اند که شناخته نشوند، جز در سه جا:
حلیم شناخته نشود، جز هنگام خشم، و شجاع شناخته
نشود،جز در نبرد،و برادر و دوست شناخته نشود،جز هنگام نیاز به او.
گوشه ای از زندگانی آن حضرت:
1- ششمین اختر تابناک آسمان امامت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام در روز جمعه 17 ربیعالاول سال83 هجرى در مدینه و در زمان عبدالملک بن مروان بن حکم دیده به جهان گشود. مادر آن حضرت «ام فروه» دختر قاسم (1) بن محمد بن ابوبکر مىباشد. ایشان در سال 148 هجرى به دستور منصور عباسى به وسیله انگور زهرآلود مسموم و به شهادت رسید. مدفن مطهر آن حضرت در قبرستان بقیع و در جوار ائمه بقیع (2) قرار دارد. (3)
2- امام صادق علیه السلام مدت 12 تا 15 سال بنابر اختلاف با امام سجاد علیه السلام و بعد از شهادت جد بزرگوارش مدت 19 سال با امام باقر علیه السلام زندگى کرد و توانست به مقدار لازم از خرمن دانش این دو بزرگوار، خوشهچینى نماید. مدت امامت ایشان 34 سال به طول انجامید (4) که 18 سال در دوره اموى و 16 سال در دوره عباسى بوده است. (5)
3- خلفاى اموى معاصر امام جعفر صادق علیه السلام به ترتیب عبارتند از:
هشام بن عبدالملک (114- 125)، ولید بن یزید بن عبدالملک(126- 125)، یزید بن ولید بن عبدالملک (126)، ابراهیم بن ولید بن عبدالملک (2 ماه و 10 روز از سال 126) و مروان بن محمد معروف به مروان حمار(132- 126).
خلفاى عباسى معاصر امام علیه السلام عبارتند از: ابوالعباس عبدالله بن محمد(137- 132) و ابوجعفر منصور دوانیقى (137- 148).
4- از امام جعفر صادق علیه السلام هفت پسر و سه دختر بر جاى ماند که عبارتند از:
«اسماعیل»، «عبدالله» و «ام فروه» که مادرشان فاطمه بنتالحسین بن على بن حسین علیه السلام است.
«امام موسى کاظم»، «اسحاق» و «محمد» که مادرشان حمیدهخاتون مىباشد. و «عباس»، «على»، «اسماء» و «فاطمه» که هر یک از مادرى به دنیا آمدهاند. (6)
دانش پزشکى امام صادق علیه السلام و طبیب هندی
بدون تردید، علوم حضرات معصومین علیهم السلام اکتسابى نیست و آنچه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگواران انعکاس مىیابد، اشعههایى از انوار الهى است که از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله تا معصوم چهاردهم امام زمان(عج) نسلى بعد از نسل، به یادگار مانده و زمینیان را بهرهمند ساخته است. اگر غیر از این بود، مىبایست علوم آنها مقطعى و زودگذر باشد و جز در عصر خویش، کاربردى آن هم در همه زمینهها، بدون کمترین تخلف نداشته باشد و در برخورد با شخصیتهاى علمى هم عصر خود و عالمان قرون بعد، منفعل گردد.
جستجوى مفصل این نکته را به عهده خوانندگان محترم گذاشته و تنها مناظره زیر را که به علم پزشکى امام صادق علیه السلام اشاره دارد. نقل به مضمون مىکنیم.
از وصیت نامه امام صادق (ع) در بستر بیماری:
ای فرزند: کر کس لغزش دیگران کوچک شمارد، خطای خویش بزرگ بیند،
و هرکه خطای خود کوچک بیند، لغزش دیگران بزرگ انگارد.
آنکه بر سر راه برادر خود چاهی کند، خود در آن چاه افتد.
آن که با نادان در آمیخت خوار مایه شد
و آنکه با دانشوران مصاحبت جُست سر افرازی یافت.
ای فرزند: هر چند ترا به سود یا زیان باشد سخن حق گوی.
مردم را به نیکی بخوان و از بدی باز دار.
میوه ی گوار ابر شاخه ی خوش پدید آید و شاخه ی خوش را ریشه ی خوب روید
و ریشه ی خوب در معدن و سر زمین شایسته پای گیرد.
ای فرزند:اگر دیدار کنی، نیکان را دیدار کن که مردم بد کار چون سنگ خاره اند
و از سنگ خاره هرگز چشمه ی آبی نزاید یا چون
درختی باشد که برگ آن سبزی نگیرد و یا زمینی را مانند که از آن گیاهی سر بر نزند.