سلمان بن صرد خزاعی از بزرگان و رهبران شیعه ی عراق و از اصحاب و یاران نزدیک امامان نخستین شیعه است که در بیشتر حوادث سیاسی، به ویژه جنگ های دوران امام علی و امام حسن (ع) در کنار امامان حضور داشته و سابقه ی درخشانی از خود به جای گذاشته است. وی با اینکه طلایه دار نهضت دعوت از امام حسین (ع) برای آمدن به عراق است، اما خود در حادثه ی عاشورا غایب بوده است. درباره ی علت غیبت او در حادثه ی عاشورا همواره دیدگاه ها و احتمال هایی مطرح بوده است که در این نوشتار به نقد و بررسی آن ها پرداخته می شود. نگاه واقع بینانه به عملکرد او می تواند زمینه را برای برداشت های عبرت آموز از تاریخ، به ویژه در ارتباط با نقش خواص در رقم زدن سرنوشت تاریخ فراهم سازد. در نهایت، در مورد علت حضور سلیمان بن صرد در کربلا، هر چند اقوال مختلفی در توجیه غیبت او مطرح شده، اما می توان نتیجه گرفت که او در یاری امام حسین (ع) کوتاهی کرده است.

ادامه مطلب...

بلاذری می‌نویسد: خانـه مختـار محل ورود مسلم بود.(2) اما با ورود مزوّرانه و غـیـرمـنتظره ابن زیاد به کوفه، ناگهان اوضاع به هم ریخت و مسلم صلاح دید از خانه مختار بـه خـانـه هـانـی بـن عـروه، کـه مرد مقتدر و با نفوذ شیـعـه در کوفه بـود، نقل مکان کند. 
یکی از سوالات نسبتاً مهمی که در رابطه با شخصیت مختار ثقفی،مطرح است این است که چرا مختار سقفی در زمان قیام امام حسین(ع) به یاری ایشان نرفته ولی بعداً از قاتلان آن حضرت انتقام گرفته است؟

ادامه مطلب...

سه گل روییده اندر باغ احساس /// گل سوسن گل لاله گل یاس ---

 گل اول که ماه عالمین است /// عزیز فاطمه نامش حسین است ---

گل دوم نگر غرق است در فضل /// امید مرتضی نامش ابالفضل ---

 گل سوم گل میعاد باشد /// امام چهارمین سجاد باشد .... 

منبع :قافله شهداء 

اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین(علیه‎السلام) است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد.

 از آنجا که گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است، زیارت امام حسین(علیه‎السلام) به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیار دارد .

امام حسن عسکری(علیه‎السلام) در حدیثی علامت‎های «مؤمن»را پنج چیز شمرده است: نماز پنجاه و یک رکعت، زیارت اربعین، انگشتر کردن در دست راست، پیشانی بر خاک نهادن و «بسم الله» را در نماز، آشکارا گفتن: «علامات المؤمن خمس: صلاة احدی و خمسین و زیارة الاربعین... .»(1)

خواندن زیارت اربعین در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است و مطلع شروع آن اینچنین می‎باشد: «السلام علی ولی الله و حبیبه ...». این زیارت، از طریق صفوان جمال از امام صادق(علیه‎السلام) روایت شده است. زیارت دیگری را جابر بن عبدالله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله «السلام علیکم یا آل الله...» شروع می‎شود.(2)

مورخان نوشته‎اند که جابر بن عبدالله انصاری به همراه عطیه عوفی، در اولین اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین(علیه‎السلام) نائل آمدند. وی که آن هنگام نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گام‎های کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی (علیهماالسلام) آمد و با راهنمایی عطیه، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت: «حبیب لا یجیب حبیبه ...» آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود.(3)

 ادامه مطلب...

 پیاده روی  زائران به سمت کربلا

 پیاده روی  زائران به سمت کربلا

او خــنده کـرد وعالـم از آن خـنـده گــریه کـرد

- به راستی چه سنـدی برمظلومیت مولایمان گویاتر از شهادت طفل رضیع بردستان پر مهر پدری چون حسین (ع). کیست که این حقیقت را بشنود و نالـه جانستوز ســر نـدهتد .

مولایمان اراده کـرده وتوفیق عـطا فـرمود تا چهار سـال فـریادگـر این مظلومیت حانسوز باشیم .

http://www.aliasghar.org/

درباره محلّ دفن سر مبارک امام حسین(ع) به خصوص و سرهای دیگر شهدای کربلا به صورت عموم، در کتاب‏های تاریخی شیعه و اهل سنّت و نیز منابع روایی شیعه اختلاف فراوانی مشاهده می‏شود. البته اقوال نقل شده نیاز به بررسی دارد؛ اما هم اکنون مشهورترین قول - که مورد قبول جامعه شیعی قرار گرفته - آن است که سر مبارک پس از چندی به بدن ملحق شد و در سرزمین کربلا مدفون گردید.

    برای آگاهی بیشتر به بیان این اقوال می‏پردازیم:

  1. کربلا

 این نظر دیدگاه مشهور بین علمای شیعه است و علامه مجلسی(ره) به این شهرت اشاره کرده است.{بحارالانوار، ج 45، ص 145.}

    شیخ صدوق(ره) با نقل روایتی، الحاق سر به بدن در کربلا را از قول فاطمه دختر علی(ع) و خواهر امام حسین(ع) نقل کرده است.{همان، ج 45، ص 140 }(به نقل از: امالی صدوق، ص 231). اما درباره کیفیت و چگونگی الحاق دیدگاه‏های مختلفی ابراز شده است.

    برخی همانند سیدبن طاووس آن را امری الهی می‏داند که خداوند با قدرت خود و به صورت معجزه انجام داده است. وی از چون و چرا درباره آن نهی کرده است.{سیدبن طاووس، اقبال الاعمال، ص 588.}

    برخی دیگر چنین گفته‏اند: امام سجاد(ع) در بازگشت ازشام در روز اربعین‏ سرمبارک را درکناربدن مطهر سیدالشهداء دفن کردند.{شهید قاضی طباطبایی، تحقیق درباره اولین اربعین حضرت سیدالشهداء، ج 3، ص 304.} یا روزی غیر از آن، سر را در کربلا در کنار بدن دفن کرد.{لهوف، ص 232.} البته با صراحت نام امام سجاد(ع) را نمی‏آورد.

    اما اینکه آیا دقیقاً سر به بدن ملحق شد و یا در کنار ضریح و در نزدیکی بدن دفن شد، عبارت روشنی در دست نیست و در اینجا نیز سید بن طاووس چون و چرا را نهی کرده است.{اقبال الاعمال، ص 588.}

 ادامه مطلب...

امام سجاد(علیه‎السلام) با شش خلیفه معاصر بود که هیچ یک با اهل‏بیت(علیهم‎السلام) مهر نورزیدند. این خلفا عبارتند از :

یزید بن معاویه، عبدالله بن زبیر، معاویة ‏بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان، ولیدبن عبدالملک.

امام سجاد(علیه‎السلام) پس از شهادت پدر، در ایام اسارت و در شرایط ‏اختناق، امامت را به عهده گرفت این شرایط سخت تا پایان ‏امامت وى ادامه یافت.

 مسعودى نوشته است: «قام ابومحمد على ‏بن الحسین علیه‎السلام بالامر مستخفیا على تقیه شدیده فى زمان صعب»؛ حضرت سجاد(علیه‎السلام) امامت را به صورت مخفى و با تقیه شدید و در زمانى دشوار عهده‎دار گردید .

در چنین مقطع زمانى، آیا امام مى‎‏توانست دست ‏به ‏مبارزات سیاسى و فعالیت‎هاى گسترده فرهنگى و اجتماعى بزند؟ به نظر مى‎‏رسد پاسخ منفى است؛ به دو دلیل:

1- جو اختناق و کنترل شدیدى که حکومت‎ها پس از شهادت امام حسین(علیه‎السلام) به وجود آورده بودند. این اختناق سبب شد مبارزات سیاسى ‏یا مسلحانه نتیجه‎‏اى جز هدر رفتن نیروها نداشته باشد. چنان که‏ مبارزات زمان آن حضرت تماما به شکست انجامید. براى درک این ‏وضعیت اسفبار، توجه به دو روایت زیر سودمند است:

ادامه مطلب...