(( نمایشنامه خطبه غدیر ))
چه غریب است هنگامه رفتن تو ای بهار کوتاه، یا ابا محمد!
هنوز کوچههای مدینه و سامرا، تو را در ذهن خود مرور میکنند.
پرنده خوشنوای معرفتت را آن هنگام که در تنگنای زندان به بند کشیدند،
گویا چشمانشان توان دیدن نور هدایتت را نداشت؛ گر چه مرغ خوشخوان علم و حکمتت،
عباسیان را نیز محتاج محضرت کرده بود.